Almost time to say goodbye

Hallo lieve mensen!

Vrijdag gaf Renske weer een feestje om nogmaals haar verjaardag te vieren. Ja hoor, ook weer erg gezellig. Al was eerst de bedoeling om nog opstap te gaan, het is er niet meer van gekomen en uiteindelijk nog redelijk laat aantal mensen ons huis uit moeten trappen en tevreden gaan slapen.

Aangezien de winter in Kaapstad heel erg lief is voor ons hadden we het weekend weer ontzettend lekker weer. Waarschijnlijk nog warmer als in NL, dus ik heb niks te klagen. Zaterdag zijn we lekker naar het strand geweest in Gordon’s Bay met een aantal meiden. Heerlijk geluncht, over van alles en nog wat gepraat en na de zonsondergang naar huis gereden. ’S Avonds hebben we een aantal films gehuurd en op tijd naar bed gegaan. Want zondag zouden we om 10:00 vertrekken om Chapmans peak te gaan beklimmen. Uiteindelijk werd het iets later en zijn we rond 12:00 vertrokken.. Ja zo gaan die dingen in Kaapstad, maar dat mocht de pret niet drukken. Uiteindelijk hebben we ongeveer 1,5 uur geklommen, geluncht op de top en weer naar onder in iets meer dan een uur.
’S Avonds hebben we voetbal gekeken en een heerlijke burger naar binnen gewerkt. België had gewonnen, dus Omèr was ook weer blij en na een paar biertjes ben ik op tijd in mijn bed gekropen. Ik wil wel een beetje fit zijn tijdens mijn laatste stage week namelijk.

Maandag hebben we weer met onze puberende jongens gewerkt. Dit keer hebben we het over vooroordelen gehad en met name vooroordelen over homo’s, lesbiennes en biseksuele. Al eerder was het ons opgevallen dat deze pubers erg anti homo’s zijn en zelf homofobische uitspraken hadden. Dit vonden Elena en ik erg zorgwekkend en daarom wilde wij hier aandacht aan besteden. Het is natuurlijk moeilijk om zomaar iemands mening te veranderen over een onderwerp als dit en sommige namen het onderwerp ook totaal niet serieus. Ze bleven stellig bij het feit dat een man is gemaakt voor een vrouw en andersom en ook dat ze minder respect zouden hebben voor iemand als ze wisten dat hij homo was. We hebben hen een filmpje laten zien over een aantal lesbische vrouwen in Zuid Afrika die zijn verkracht omdat ze lesbisch zijn. Door zulke schokkende beelden te laten zien merk je wel dat het iets met hen doet en sommige ook wel hun mening over homo’s, lesbiennes en biseksuele een beetje aanpassen. Wat wel duidelijk werd tijdens de les was dat deze jongens klakkeloos de mening van familie, vrienden en andere mensen overnemen. Triest, maar helaas nog altijd de werkelijkheid. Zeker in de townships is het nog altijd een taboe om uit te kast te komen.

’S avonds uiteraard de wedstrijd Nederland tegen Chili gekeken, ik vond er persoonlijk vrij weinig aan maar de winst is weer binnen en we kunnen ons voorbereiden op de strijd tegen Mexico.

Dinsdag en donderdag heb ik tijdens het afterschool program een tekenfilm gekeken omdat het mijn laatste week was. Ik heb mijn kinderen ook verteld dat we vrijdag naar het aquarium zouden gaan omdat het mijn laatste dag was. Blij omdat we wat leuks gingen doen maar ook verdrietig dat ze bijna afscheid moeten nemen van mij. Ook heb ik afscheid genomen van de leraressen op de crèche, de hele week stond in het teken van afscheid nemen.

Ook woensdag was het tijd om afscheid te nemen van mijn pubers. Hoe irritant ze ook zijn soms, ik toch wel een zwak voor deze jongens. Helaas was het afscheid niet helemaal wat ik er van had verwacht. We zitten altijd in een school en aan het einde van de les moest Elena, mijn collega even de sleutels ophalen. De jongens dachten daar even optimaal gebruik van te maken, een van de jongens deed het licht uit. En hoewel ik natuurlijk niks kon zien, ik zag het al aankomen… Een stuk of 6 jongens kwamen op me af en waren om zacht uit te drukken redelijk handtastelijk. Dit liet ik me natuurlijk niet gebeuren en na eerst weg te rennen, heb ik daarna toch duidelijk gemaakt dat ik hier niet van gediend was. Natuurlijk moeten deze jongens even stoer doen en wat aan elkaar bewijzen. Gelukkig waren er ook een paar die zich netjes hebben gedragen.

Aangezien Joelle zondag vertrekt op haar reis, zijn we woensdag nog voor de laatste keer sushi gaan eten en daarna hebben we een aantal drankjes gedaan, voetbal gekeken en potje poolen gespeeld (ik had gewonnen!). Op donderdag waren we uitgenodigd bij twee Franse vriendinnen om soep te komen eten. Lekker wijntje erbij, chocoladecake en dan worden er al snel beloftes gemaakt. Renske, Joelle en ik hebben namelijk belooft om onze Franse vriendinnen te gaan opzoeken rond oktober/november. Na nog wat meer wijn zijn Renske en ik nog even een dansje gaan doen in een café in obs. Heerlijke Afrikaanse muziek en gezellige mensen.

Vrijdag zijn we naar het aquarium geweest. Elena de ene auto, ik de andere zijn we de kinderen op gaan halen in Nyanga. Allemaal super enthousiast en helaas ook aantal kinderen zwaar moeten teleurstellen omdat ze niet mee mochten. Eenmaal de auto geparkeerd zijn we in een grote slinger naar het aquarium gelopen. Ik had gratis kaartjes kunnen regelen en toen we binnen kwamen mochten we meteen naar een puppet show kijken, allemaal met hun mond open keken ze naar de puppet show. Daarna hebben we rondje gemaakt door het aquarium, haaien gezien, zeester en koraal gevoelt en nog veel meer. Ze waren allemaal super blij en gelukkig gedroegen ze zich allemaal redelijk goed. Na een bezoek aan het toilet zijn we gegaan, eenmaal buiten stond er een bandje met drums te spelen. We hebben natuurlijk even een kijkje genomen en al snel begon de bengel van het stel te dansen, hij vond een drumstok en begon enthousiast op de drums te slaan. Een aantal durfde ook een klein dansje te wagen en na een paar minuten zijn we weer in een grote slinger vertrokken naar de Mc Donalds. Eerst hebben ze even kunnen spelen en daarna heb ik ze getrakteerd op een happy meal, en ze waren letterlijk heel erg happy. Ze hebben me ook allemaal bedankt en na dat iedereen alles op had zijn we weer naar vertrokken om ze thuis af te zetten.
Dat was wel even een emotioneel moment natuurlijk. Te weten dat je deze kinderen in de nabije toekomst niet meer zult zien, en misschien wel helemaal nooit meer, dat was wel even slikken. Ook al was het soms moeilijk om met ze te communiceren en heb ik regelmatig tot 10 moeten tellen, ik heb toch een goede band met deze kinderen opgebouwd en ik heb een zwak voor ze gekregen. Na 5 maanden is er een einde gekomen aan mijn stage. Ik ben erg dankbaar voor hetgeen wat ik heb mogen ervaren tijdens mijn stage, de mensen die ik heb leren kennen en de dingen die ik heb mogen doen.

Vrijdag hadden we wederom een feestje, afscheidsfeestje van mijn goede vriend Ruben. Beetje te gezellig geworden, daarna nog naar longstreet gegaan en eenmaal thuis nog watergevecht gehouden met huisgenoten, nog kei hard onderuit gegleden, Joelle wakker gemaakt en hamburger gebouwd. One of those nights..

Zaterdag zijn we eerst naar een vintage market geweest en daarna hebben we ‘de beste Irish Coffee ter wereld’ gedronken bij Truth Coffee. Hij was inderdaad erg lekker, zo lekker heb ik hem nog nooit gehad, maar voornamelijk ‘de duurste Irish Coffee ter wereld’, zeker voor Kaapstad begrippen, voor zelfde geld had ik ook kunnen gaan uiteten.. Maar de sfeer was erg leuk, een bandje was aan het spelen en we hebben ons prima vermaakt.
’S avonds hebben weer voetbal gekeken en zijn we gaan uiteten om de laatste dag van Joelle af te sluiten. Na groepsfoto en afscheid te hebben genomen zijn Joelle en ik naar huis gegaan. Zondag zijn we vroeg opgestaan, Joelle moest om 7.15 vertrekken. Goede vriendin als ik ben heb even een ontbijten voor haar gemaakt en daarna hebben we ook afscheid moeten nemen van elkaar. Maar niet getreurd, in Nederland zullen we elkaar weer zien!
’S Avonds hebben we voetbal gekeken met mijn Mexicaanse stagebegeleider en haar Mexicaanse vrienden en mijn andere stagebegeleider die ook voor Mexico was. Gelukkig zat ik in een café vol met Nederlanders dus ik voelde me totaal niet alleen. Ik hoef jullie niet te vertellen hoe de wedstrijd afliep, maar het dak ging er natuurlijk weer af en ik heb weer even mijn momentje gepakt en heb op de tafels gedanst samen met Renske.
Daarna waren we uitgenodigd om bij de Mexicaanse vrienden te gaan eten en zijn we heerlijk verwent met couscous en stoofvlees en als toetje chocolademousse.
Maandag heb ik nog even hard gewerkt aan mijn verslagen voor school en ’s avonds zijn Renske en ik nog pasta gaan eten. We hebben ook even kort besproken wat we gaan doen als ik terug kom van de gardenroute. Dan zijn we beide namelijk nog een aantal dagen vrij in Kaapstad.

Dinsdag ben ik in de middag samen met Lucksy (een Zuid Afrikaanse vriendin) haar vriend en familie op gaan zoeken in Gordons Bay. ’s Avonds zijn we nog een wijntje gaan doen bij een goede vriend van hen. In een dronken/aangeschoten bui nog even besloten om de zee te gaan bezoeken. Achteraf niet heel erg verstandig om er met onze blote voeten in te rennen, de dag erna namelijk verkouden.

Woensdag nog steeds in Gordons Bay, zijn we naar het strand geweest en hebben we even geshopt. ’s Avonds hebben we nog een bezoekje gebracht aan winterwonderland. Je kan er misschien weinig bij voor stellen, maar hier is het namelijk winter en koud! Er stonden een aantal attracties waar liever niet in ga, zo oud dat ze bijna uit elkaar vallen.. Donderdag zijn we weer terug naar Kaapstad gereden en ’s avonds heb ik met mijn huisgenootjes een spelletje kolonisten van katan geweest. Helaas was de winst niet aan mijn zijde niet keer.

Vrijdag ben ik op tijd opgestaan om nog de nodige souvenirtjes en aankopen voor de gardenroute te doen. Heel de stad weer leeg gekocht, ik hoop maar dat op 16 juli mijn koffer nog dicht gaat. Lekker een dagje geshopt dus, hoewel het windkracht 7 was en ik bij elke winkel die ik uitging vanzelf naar de volgende geblazen werd. ’s Avonds zijn we Frankrijk tegen Duitsland gaan kijken bij het café waar we normaal ook alle wedstrijden gaan kijken. Ontzettend druk, moeilijk om je van ene punt in café naar het andere te verplaatsen, gelukkig hadden Renske en ik al snel een goede zitplaats te pakken.
Daarna ben ik samen met Lucksy en haar vrienden uit geweest in een heel apart gothic achtig café. Onverwachts toch nog erg gezellig geworden en uiteindelijk pas vroeg mijn bed opgezocht.

Zaterdag ben ik voor de laatste keer naar een van de weeshuizen geweest in de townships. Samen met Elena hebben we sinaasappels gekocht voor iedereen en nog even met de kids gespeeld. Nu langzamerhand steeds vaker afscheid aan het nemen van mensen.
Vanavond ga ik uiteraard nog even de wedstrijd van Nederland kijken en op tijd naar bed, want morgen begin ik aan de garden route voor 7 dagen! Mijn koffer is al gepakt en ik ben klaar voor vertrek, om 8 uur komen ze me ophalen en de eerste dag gaan we een wijn/bierproeverij doen. Ik ben benieuwd!

Groetjes Loes
X